Sözcük Kırpan İlk Paragraf; “ Bir gökyüzü ağacı! ” diye düşündü Paul, süzülen bulutlara bakarak. Kocaman bir ağaç. Kocaman buluttan bir ağaç. Gökyüzünde kocaman bir ağaç. Göklerin kocaman ağacı. Yedi adım sonra, Paul yavaşladı; ağaç artık bir fildi. Altı adım sonra fil artık bir lokomotifti. Beş adım adım daha sonra Lokomotif bir yatağa dönüşmüştü. Rüzgar bulutlar ile canı ne isterse onu yapıyordu; Buluttan bir ağaç, buluttan bir fil, buluttan bir lokomotif ya da buluttan bir yatak. İkinci Paragaraf; Adamın biri kocaman yeşil şemsiyesini açarak, bavula benzeyen tahta sandığın üzerine çıktı ve şarkı söylemeye başladı. Gerçek bir şarkı değildi bu. Paul ’ un duydukları; bir ayının kükremesi, bir tahtanın gıcırtısı ve bir karganın gaglamasıydı. Gel Gel Gel! Edatını, yüklemini al da gel! Ver ünlüyü götür ödevi! Kim değişmez ki birkaç harfle Bir haftalık ev ödevini! Var mısın bir anlaşmaya Bu sözcük kırpanıyla! Üçüncü...
Yorumlar
Yorum Gönder